Het samenleven in nieuw aurora

Zondag 3 maart

om 8.45 uur worden we opgehaald om mee te gaan naar de kerk in het dorp.
de vrouwen zitten aan de ene kant in de banken de mannen in de andere. Tijdens de dienst wordt er veel en mooi gezongen uit het singibuku. De kerk dient ook als communicatiemiddel, naast de dienst worden ook mededelingen gedaan aangaande het hele dorp. Zo wordt ook onze komst in het dorp benoemd en waar we voor komen. Na de kerkdienst schudt iedereen elkaar de hand en blijven buiten met elkaar napraten. vervolgens lopen we met een familie mee, om kennis te maken met hun familieleden.

In een familie wonen de vrouwen bij elkaar op een erfje of een straatje.
De meeste mannen wonen niet bij hun vrouw en kinderen maar hebben een hut elders in het dorp. In nog veel gevallen hebben de mannen meerdere vrouwen. Het grote aantal kinderen wordt gezien als een rijkdom en zijn erg welkom. Door de hechte familieband bestaat er een groot netwerk rondom de kinderen.
De kinderen die zij krijgen met de vrouw waar zij mee getrouwd zijn krijgen de achternaam van hun vader. Kinderen die bij andere vrouwen geboren worden krijgen de achternaam van hun moeder mits de vader het kind erkent. De mannen bouwen een hut voor de vrouw in de buurt van haar moeder en zussen. De vrouw woont in haar hut samen met haar kinderen,wanneer de kinderen ouder zijn dan 12 jaar, slapen ze in een hut op het erf van hun moeder. Jongens en meisjes ieder in een eigen hut. Dit geeft met name de meisjes een kwetsbare positie. Meisjes krijgen vaak in de tienerjaren een eerste kind.
Naast een hut waar de vrouw woont heeft ze ook een kookhut, hierin kookt ze op een houtvuur.

De kinderen groeien met nichtjes en neefjes op als broertjes en zusjes. Kinderen zijn geleerd om alles met elkaar te delen, wanneer we een kind een broodje geven wordt dit meteen gedeeld met andere kinderen.De opvoeding komt neer op de vrouw,zij wordt ondersteunt door haar moeder en zussen. De vader is weinig betrokken in de opvoeding van de kinderen.
In het dorp zijn een paar huizen gebouwd, door Teeifuka, waar de mogelijkheid wordt geboden om als gezin samen te leven. Op deze manier wordt de vader meer betrokken bij de opvoeding.Door de grote van het huis is het niet noodzakelijk om op 12 jarige leeftijd in een andere hut te slapen.

In de middag gaan we met verschillende dorpbewoners mee naar een naast gelegen dorp. Er is die middag een vergadering van de sarramacaanse gezagdragers.
de bevolking van het boven-suriname gebied, dat is het gebied en de dorpen aan de suriname rivier,boven staat voor de oorsprong van de rivier. Sinds korte tijd heeft de bevolking grondrecht gekregen van dit gebied. De vereniging van sarramacaanse verzagdragers kunnen nu hun plannen omtrent de ontwikkeling van het gebied realiseren. De ontwikkeling is gericht op eco toerisme, vakantie dorpen met nagebouwde hutten en voorzien van comfort. Een aantal dorpen zijn al gerealiseerd. Op het gebied van onderwijs willen ze jongeren die van de basis school komen een ambachtelijke opleidng geven zodat ze hun kennis kunnen inzetten in de opbouw en ontwikkeling van het binnenland.dit scholings project moet nog gerealiseerd worden.

Maandag 4 maart
Om 9 uur begint de voorschool. de kinderen gaan in twee rijen staan, een jongensrij en meisjesrij. wanneer de juf de bel luidt, zingen de kinderen het volkslied en wordt de vlag gehesen door drie kinderen. Op jonge leeftijd leren de kinderen respect hebben en trots te zijn op hun land.
we observeren het kringmoment,tijdens de kring wordt gewerkt met de themadoos vanuit pyramide. We bekijken hoe we methode Opstapje het beste kunnen toepassen in dit bestaande programma. het moet een toegevoegde waarde hebben. het is op dit moment nog niet duidelijk op welke wijze.....

Tegen 11 uur komen we bij de school aan, aan de andere kant van het dorp,de kinderen gaan van 10.30-11.00uur naar huis om te eten. Om 11 uur gaat de bel en gaan de kinderen in twee rijen voor hun lokaal staan. Op het teken van de juf zeggen de kinderen het gebed op, zingen een lied en gaan vervolgens de klas in. Net als het starten van de voorschool,maakt het indruk op ons.
De school behoort aan de evangelische broeder gemeendschap, zij bepalen de structuur van de school en de lesstof.
Opstap sluit goed aan op school. Elke morgen wordt er een activiteit uitgevoerd. Tot nu toe bespreken we de activiteit door met de juf, zij doet de voorbereidingen en samen met de juf voeren we activiteit uit. De bijdrage van de juf is met name uitleg geven in het Saramacaans van Nederlandse woorden en begrippen.
Van 11.00 uur tot 12.30 uur zijn we bezig in de drie klassen, klas 1 heeft twee klassen, daarna evalueren we kort en kijken we naar de activiteit van de volgende dag.

's Middags wordt er per vliegtuig een overleden vrouw naar het dorp gebracht.
Familieleden wachten de overledene op, opnieuw zijn we onder de indruk.
's Avonds wordt er een avondwake gehouden en de volgende dag vindt de begrafenis plaats. de mensen uit het dorp hullen zich in traditionele rouwkleding, dit is wit gekleed en de vrouwen dragen over hun kleding een blauw/wit geruite panji over hun kleding.

Tot zover, wordt vervolgt.....